Talasemia beta adalah penyakit keturunan yang membolehkan rawatan pencegahan melalui pemeriksaan pembawa dan diagnosis pralahir. Ia boleh dielakkan jika salah seorang ibu bapa mempunyai gen normal, membawa kepada anjuran saringan yang memberi kuasa kepada pembawa untuk memilih pasangan yang mempunyai hemoglobin normal. Satu kajian yang bertujuan untuk mengesan gen yang boleh menimbulkan zuriat dengan penyakit sel sabit. Pesakit yang didiagnosis dengan talasemia beta mempunyai MCH ≤ 26 pg dan RDW < 19. Daripada 10,148 pesakit, 1,739 pesakit mempunyai fenotip hemoglobin dan RDW yang konsisten dengan talasemia beta. Selepas saringan pesakit, tahap HbA2 telah diuji menunjukkan 77 pesakit dengan talasemia beta.[31] Prosedur pemeriksaan ini terbukti tidak sensitif dalam populasi keturunan Afrika Barat kerana penunjuk mempunyai prevalensi talasemia alfa yang tinggi. Negara-negara mempunyai program penyaluran maklumat tentang risiko pembiakan yang berkaitan dengan pembawa haemoglobinopati. Program saringan pembawa talasemia melibatkan program pendidikan di sekolah, angkatan tentera, dan penggunaan media massa serta kaunseling kepada pembawa dan pasangan pembawa.[32] Pemeriksaan telah menunjukkan penurunan insiden; menjelang 1995, kelaziman di Itali berkurangan daripada 1:250 kepada 1:4000, dan penurunan 95% di rantau itu. Penurunan insiden telah memberi manfaat kepada mereka yang terjejas dengan talasemia, kerana permintaan untuk darah telah menurun, oleh itu meningkatkan bekalan rawatan.